فیکساتور خارجی برای شکستگی های لگن: ثبات، بهبودی و ریکاوری

ثابت کردن بیرونی برای شکستگی لگن یک تکنیک جراحی است که برای ثبات آسیب های شدید به لگن استفاده می شود. نقش اصلی آن حفظ موقعیت استخوان ها است، که به آنها اجازه می دهد به درستی بهبود یابند. ویژگی های تکنولوژیکی این روش شامل استفاده از پیچ ها یا پیچ هایی است که در هر دو طرف شکستگی به استخوان وارد می شوند و با یک قاب خارجی به هم متصل می شوند. این قاب، استخوان ها را پشتیبانی می کند و از آسیب بیشتر در حین بهبود آنها جلوگیری می کند. کاربرد های تثبیت خارجی معمولا در موارد شکستگی های ناپایدار یا خرد شده دیده می شود، جایی که تثبیت داخلی امکان پذیر نیست. این روش همچنین برای بیماران مبتلا به آسیب های متعدد مفید است، زیرا نیاز به جراحی گسترده را به حداقل می رساند و به بهبود سریعتر اجازه می دهد.