အရိုးကျောရှည်များ ကျိုးခြင်းများတွင် အပြန်အလှန်ချိတ်ဆက်နိုင်သော ခဲတံများသည် အဘယ်ကြောင့် ထိရောက်မှုရှိသနည်း။

ရှည်လျားသောအရိုးကျိုးခြင်းများသည် လုပ်ဆောင်ချက်နှင့် တည်ငြိမ်မှုကို ပြန်လည်ထူထောင်ရန် တိကျသော ခွဲစိတ်ကုသမှု လိုအပ်သည့် အကောင်းဆုံး အခက်အခဲများဖြစ်သော အရိုးအဆစ် ဒဏ်ဖြစ်ရပ်များကို ကိုယ်စားပြုသည်။ ရရှိနိုင်သော ခွဲစိတ်ကုသမှု နည်းလမ်းများအနက် အပြန်အလှန်ချိတ်ဆက်သော ချောင်းများသည် အရိုးကျိုးပြီး ပြန်လည်ကောင်းမွေးခြင်း၏ ရှုပ်ထွေးသော မက္ကမိခ် လိုအပ်ချက်များကို ဖြည့်ဆည်းပေးပြီး လူနာ၏ ပြဿနာများကို အနည်းဆုံးဖြစ်စေရန် တီထွင်မှုတစ်ခုအဖြစ် ပေါ်ထွက်လာခဲ့သည်။ ဤရှုပ်ထွေးသော ကိရိယာများသည် အရိုးအတွင်း တည်ငြိမ်စေသော အကျိုးကျေးဇူးများကို လှည့်ခြင်း ထိန်းချုပ်မှု ပိုမိုကောင်းမွန်စေရန် ပေါင်းစပ်ပေးထားပြီး တီးဘီး၊ တိုင်းရီးယမ်နှင့် အခြားရှည်လျားသော အရိုးများတွင် အရိုးကျိုးခြင်းကို ကုသရာတွင် အထူးထိရောက်မှုရှိစေသည်။ ဤနည်းလမ်း၏ အောင်မြင်မှုသည် ခန္တာကိုယ်၏ သဘာဝအရိုးပြန်ကောင်းမွေးမှု လုပ်ငန်းစဉ်များကို မြှင့်တင်ပေးသည့် ထိန်းချုပ်မှုရှိသော အဏုမြူ လှုပ်ရှားမှုကို ခွင့်ပြုရင်း ချက်ချင်း တည်ငြိမ်မှုကို ပေးနိုင်မှုအပေါ် အခြေခံသည်။

မက္ကမိခ် ဇီဝဗေဒ အကျိုးကျေးဇူးများ Interlocking Nail စနစ်များ

အားဖိအားဖြန့်ဝေမှုနှင့် ဖိအားစီမံခန့်ခွဲမှု

အပြန်အလှန်ချိတ်ဆက်ထားသော ချောင်းများ၏ ဇီဝအင်ဂျင်နီယာဒီဇိုင်းသည် ထို့ပြင်ဆက်သော အမှတ်များတွင် မက်ကာနစ်ဖိအားများကို ဖြန့်ဝေခြင်းဖြင့် ကျောက်ကပ်ကျိုးခြင်းကို ကျန်းမာစေရန် အကောင်းဆုံးပတ်ဝန်းကျင်ကို ဖန်တီးပေးပါသည်။ သီးခြားနေရာများတွင် ဖိအားကို စုစည်းထားသော ရိုးရာ ချိတ်ဆက်မှုနည်းလမ်းများနှင့်မတူဘဲ ဤကိရိယာများသည် အရိုး၏ တစ်လျှောက်လုံးရှိ အတွင်းပိုင်းချောင်းများမှတစ်ဆင့် အားများကို ဖြန့်ဝေပေးပါသည်။ ဤသို့ ဖြန့်ဝေထားသော ဖိအားပုံစံသည် ကိရိယာပျက်စီးမှုအန္တရာယ်ကို လျှော့ချပေးပြီး အရိုး၏ သဘာဝအားကို ထိန်းသိမ်းထားနိုင်ပါသည်။ ဤချောင်းသည် ကျန်းမာနေသော အရိုးနှင့် မက်ကာနစ်ဖိအားကို မျှဝေသော အတွင်းပိုင်း ပိုက်ဆံတစ်ခုအဖြစ် လုပ်ဆောင်ပြီး ကျန်းမာမှုတိုးတက်လာသည်နှင့်အမျှ ပြန်လည်တည်ဆောက်နေသော အသားအမျှင်များသို့ ပိုမိုသော ဖိအားကို တဖြည်းဖြည်း လွှဲပြောင်းပေးပါသည်။

သင့်တော်သော နေရာတွင် တပ်ဆင်ထားသည့် ချိတ်ဆက်နိုင်သော မှိုနှင့် အစားထိုးနိုင်သေ မှိုများသည် ပုံမှန်နေ့စဉ်လှုပ်ရှားမှုများကို ကျော်လွန်သော ဇီဝကမ္မဖိအားများကို ခံနိုင်ရည်ရှိကြောင်း သုတေသနများက ပြသထားပါသည်။ ထိုသို့ဖြင့် လူနာများအား စောစီးစွာ လှုပ်လျောက်နိုင်ရန် ယုံကြည်မှုပေးပါသည်။ အစားထိုးမှိုသည် အက်စီရယ် (axial) နှင့် လှည့်ခြင်း (rotational) ဖိအားနှစ်မျိုးလုံးကို ကိုင်တွယ်နိုင်မှုရှိခြင်းကြောင့် ကလီနိက်အခြေအနေအများအတွက် ပလိတ်များနှင့် အပြင်ဘက်မှ တပ်ဆင်ထားသော ကိရိယာများထက် သာလွန်ပါသည်။ ထို့အပြင် အစားထိုးမှို၏ တင်ပါးရိုးအတွင်းရှိ တင်ပါးရိုးအတွင်းခွံ (medullary canal) အတွင်းရှိ နေရာသည် ရိုး၏ အကျိုးသက်ရောက်မှု အတိုင်းအတာ (neutral axis) တွင် ရှိနေပြီး ကွေးခြင်းဖိအားများ အနည်းဆုံးဖြစ်စေကာ တည်ဆောက်ပုံ၏ ခံနိုင်ရည်နှင့် ကြာရှည်မှုကို ပိုမိုတိုးတက်စေပါသည်။

လှည့်ခြင်း တည်ငြိမ်မှုနှင့် ထောင့်ညှိမှု

အပြန်အလှန်ချိတ်ဆက်သော ချောင်းများ၏ အရေးပါသော အားသာချက်များအနက် တစ်ခုမှာ ရိုးရှင်းသော အတွင်းပိုင်းချောင်းများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက ၎င်းတို့၏ ပိုမိုကောင်းမွန်သော လည်ပတ်မှု တည်ငြိမ်မှု ဖြစ်ပါသည်။ အထက်နှင့် အောက်ပိုင်း အပြန်အလှန်ချိတ်ဆက်မှု ပိုက်ဆက်များသည် ချောင်း၏ ဝင်ရိုးတစ်လျှောက် လည်ပတ်မှုကို ထိရောက်စွာ တားဆီးပေးပြီး ရိုးကျိုးခြင်း၏ အနာတိုးအဆင့် တည်နေရာကို ထိန်းသိမ်းပေးပါသည်။ ရိုးကျိုးသည့်နေရာတွင် လှုပ်ရှားမှု အလွန်အကျူးရှိပါက ရိုးပြန်ကောင်းမွန်ရာတွင် ဖြစ်ပေါ်လာသော အကျိတ်အလုံးများ ပျက်စီးခြင်းကို ဖြစ်စေပြီး နှေးကွေးစွာ ပြန်ကောင်းခြင်း သို့မဟုတ် မပြန်ကောင်းခြင်းများကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သောကြောင့် ဤကဲ့သို့ လည်ပတ်မှုကို ထိန်းချုပ်ခြင်းသည် ရိုးများ ကျန်းမာစွာ ပြန်ကောင်းရေးအတွက် အလွန်အရေးပါပါသည်။ ဤပိုက်ဆက်များကို တိကျစွာ တပ်ဆင်ခြင်းဖြင့် ရိုးပြန်ကောင်းစဉ်အတွင်း တိကျစွာ တည်နေရာ ထိန်းသိမ်းပေးသော ခိုင်မာသည့် ဖွဲ့စည်းပုံကို ဖန်တီးပေးပါသည်။

ဆူးချောင်းများကို ချိတ်ဆက်ပေးသည့် အထောက်အကြောင်းပေးမှုသည် အရိုး၏ တံဆိပ်ဖုံးအတွင်းသို့ ဝင်ရောက်ခြင်းနှင့် အရိုးတိုတောင်းလာခြင်းကဲ့သို့သော ပြဿနာများကို ကာကွယ်ပေးပြီး ယခင်က အသုံးပြုခဲ့သော ဆူးများတွင် ဖြစ်ပေါ်လေ့ရှိသည့် ပြဿနာများကို ကာကွယ်ပေးပါသည်။ ခေတ်မီသော စနစ်များသည် ခွဲစိတ်ဆရာဝန်များအား တည်ငြိမ်သော နှင့် အလှုပ်အရှားရှိသော ချိတ်ဆက်မှု ရွေးချယ်မှုများကို ရွေးချယ်ခွင့်ပေးပြီး ကွဲအက်မှုပုံစံများနှင့် လူနာ၏ လိုအပ်ချက်များကို ကိုက်ညီစေရန် ပြောင်းလဲနိုင်မှုကို ပေးဆောင်ပါသည်။ တည်ငြိမ်သော ချိတ်ဆက်မှုသည် ရှုပ်ထွေးသော ကွဲအက်မှုများအတွက် အများဆုံး တည်ငြိမ်မှုကို ပေးဆောင်ပြီး အလှုပ်အရှားရှိသော ချိတ်ဆက်မှုသည် သင့်တော်သော အခြေအနေများတွင် ကုသမှုကို kích thích လုပ်ဆောင်ပေးနိုင်သည့် ထိန်းချုပ်ထားသော ဖိအားကို ခွင့်ပြုပါသည်။

ကလီနိက်အသုံးချမှုများနှင့် ကွဲအက်မှုပုံစံအတွက် သင့်တော်မှု

တံဆိပ်အရိုး ကွဲအက်မှု စီမံခန့်ခွဲမှု

တံဆိပ်အရိုး ကွဲအက်မှုများသည် အထူးသဖြင့် တံဆိပ်အရိုး၏ အလယ်နှင့် အဆုံးပိုင်းဒေသများကို ထိခိုက်သော အခြေအနေများတွင် ချိတ်ဆက်သော ဆူးချောင်းစနစ်များအတွက် အဖြစ်များသော အကြောင်းပြချက်ဖြစ်ပါသည်။ တံဆိပ်အရိုး၏ ကျယ်ပြန့်သော အရိုးတွင်းပိုင်း ဗလာနေရာသည် ကိုယ်အလေးချိန်ကို ထောက်ပံ့သည့် လှုပ်ရှားမှုများအတွင်း တံဆိပ်အရိုးပေါ်တွင် ဖြစ်ပေါ်သော ကြီးမားသည့် စက်ပိုင်းဆိုင်ရာ လိုအပ်ချက်များကို ခံနိုင်ရည်ရှိသော ဆူးချောင်းများကို အဆင်ပြေစေပါသည်။ ချိတ်ဆက်ထားသော သံချောင်းများ ဆိုင်းတာများကို အသားပေးကုသခြင်းဖြင့် ရိုးတွင်းနှစ်ဘက်စလုံးတွင် ထိခိုက်မှုများကို ထိရောက်စွာ ကုသနိုင်ပြီး ပုံမှန်ပလိတ်ကုသမှုများသည် အသားဝှက်အုပ်ခြင်းကို ထိခိုက်စေနိုင်သည့်အပြင် ဇီဝကမ္မဖိအားများအောက်တွင် ပျက်ကွက်နိုင်သည်။

Femoral interlocking systems တွင် ရှိသော ပြောင်းလဲနိုင်မှုများက ဆရာဝန်များအား ရိုးကျော်ကွဲခြင်းများမှ စ၍ ရှုပ်ထွေးသော အပိုင်းအစ ထိခိုက်မှုများအထိ ကွဲပြားခြားနားသော ကျောက်ကပ်ပုံစံများကို ကုသရာတွင် အသုံးပြုနိုင်စေပါသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် ခဲမျှားဒီဇိုင်းတွင် တိုးတက်မှုများ ရှိလာခြင်းက ယခင်က intramedullary fixation အတွက် စိန်ခေါ်မှုများ ရှိသည်ဟု မှတ်ယူထားသော proximal နှင့် distal femoral ကျောက်ကပ်များကိုပါ ထည့်သွင်းကုသနိုင်ရန် အသုံးပြုမှုကို ချဲ့ထွင်ပေးခဲ့ပါသည်။ အနည်းငယ်သော ခွဲစိတ်နည်းလမ်းများဖြင့် ကျောက်ကပ်ကို ပြန်လည်ကောင်းမွန်စေပြီး ထိန်းသိမ်းနိုင်မှုသည် အရွယ်ရောက်ပြီးသားများတွင် femoral shaft ကျောက်ကပ်အများစုအတွက် ဤကိရိယာများကို ရွှေတံဆိပ်စံနှုန်းအဖြစ် ပြုလုပ်ပေးခဲ့ပါသည်။

တိဗျားလ်အသုံးချမှုများနှင့် ရလဒ်များ

တိုင်းဘီယာအရိုး၏ အောက်ခြေနှင့် ပူးလျက်ရှိမှုနှင့် အားနည်းသော ပြားပြင်အဖ покရုံအထိအခြေအနေကြောင့် တိုင်းဘီယာအရိုးကျိုးခြင်းများသည် ထူးခြားသော စိန်ခေါ်မှုများကို ဖြစ်ပေါ်စေပါသည်။ ထို့ကြောင့် အပြန်အလှန်ချိတ်ဆက်နိုင်သော အရိုးကျွဲများ (interlocking nails) ကို ကုသမှုအတွက် ရွေးချယ်လောက်ကောင်းသော နည်းလမ်းတစ်ခုအဖြစ် မှတ်ယူကြပါသည်။ ဤကိရိယာများသည် အပိုအနာတို့ကို မဖြစ်ပေါ်စေဘဲ ခိုင်မာသော တားဆီးမှုကို ပေးစွမ်းနိုင်ပြီး အစောပိုင်းတွင် ကိုယ်အလေးချိန်ကို ခံနိုင်ရည်ရှိစေကာ လုပ်ဆောင်နိုင်မှုကို ပြန်လည်ရရှိစေပါသည်။ တိုင်းဘီယာ၏ အနားအထားသည် သူ၏ သုံးထောင့်ပုံစံဖြင့် ကွဲပြားသော အတွင်းပိုင်းအချင်းနှင့် ကိုက်ညီသော အထူးဒီဇိုင်းပါ အရိုးကျွဲများကို လိုအပ်စေပြီး ဇီဝကမ္မဗေဒအရ ကွေးညွှတ်နိုင်သော အစိတ်အပိုင်းများကို ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်လာစေပါသည်။

တိုင်းဘီယာအရိုးကျိုးခြင်းအတွက် အပြင်ဘက်မှ တားဆီးခြင်း (external fixation) သို့မဟုတ် ပလိတ်များ (plating) နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက အပြန်အလှန်ချိတ်ဆက်နိုင်သော အရိုးကျွဲများဖြင့် ကုသခြင်းသည် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ လေ့လာမှုများအရ ပိုမိုကောင်းမွန်သော ရလဒ်များကို အမြဲတမ်း ပြသပါသည်။ ထိုနည်းလမ်းသည် ဖွင့်ထားသော အရိုးကျိုးခြင်းများကို ကုသရာတွင် အထူးသတိပြုစရာ ကောင်းမွန်မှုရှိပြီး ပြားပြင်အဖုံးအတွင်း အကျယ်တဝင့် ဖြတ်ဝါးခြင်းကို ရှောင်ရှားနိုင်ပြီး ခိုင်မာသော အတွင်းပိုင်း တားဆီးမှုကို ပေးစွမ်းနိုင်ပါသည်။ ဤနည်းလမ်းနှင့် ဆက်စပ်နေသော ပိုးဝင်မှုနှုန်း လျော့နည်းခြင်းနှင့် ပိုမိုကောင်းမွန်သော လုပ်ဆောင်နိုင်မှုရလဒ်များကြောင့် တိုင်းဘီယာ၏ ဒိုင်အဖ်ရီးဆယ် ဒဏ်ရာအများစုအတွက် ဤနည်းလမ်းကို နှစ်သက်ဖွယ် နည်းလမ်းအဖြစ် ဖြစ်ပေါ်လာစေပါသည်။

ခွဲစိတ်ကုသမှုနည်းလမ်းနှင့် တိကျမှုလိုအပ်ချက်များ

ခွဲစိတ်မှုမတိုင်မီ အစီအစဉ်ရေးဆွဲခြင်းနှင့် ဓာတ်မှန်ရိုက်ခြင်း

အဆစ်ချိတ်ကိုယ်ထည် ခွဲစိတ်ကုသမှု အောင်မြင်ရန်အတွက် ဓာတ်မှန်ရိုက်ခြင်း ဆန်းစစ်ခြင်းနှင့် အစိတ်အပိုင်းရွေးချယ်ခြင်းတို့ ပါဝင်သည့် ခွဲစိတ်မှုမတိုင်မီ စုံလင်စွာ အစီအစဉ်ရေးဆွဲခြင်းဖြင့် စတင်ရပါသည်။ CT ရိုက်ခြင်းနှင့် သုံးဖက်မျက်နှာ ပြန်လည်တည်ဆောက်ခြင်းကဲ့သို့သော နည်းပညာများကို အသုံးပြု၍ ခွဲထွက်မှုပုံစံ၊ အရိုးအရည်အသွေးနှင့် ပြွန်အတွင်းအရွယ်အစားတို့ကို ဆရာဝန်များ ဆန်းစစ်နိုင်ပြီး ကိုက်ညီသော ကိုယ်ထည်အရွယ်အစားနှင့် ဖွဲ့စည်းပုံကို ရွေးချယ်နိုင်ပါသည်။ အဆောက်အဦ၏ တည်ငြိမ်မှုကို အကောင်းဆုံးဖြစ်စေပြီး ကျန်းမာရေးကို မြှင့်တင်ပေးနိုင်မည့် ဝင်ရောက်မှုအမှတ်များ၊ ကိုယ်ထည်အလျားနှင့် ပင်နှင့် အတူ စက်ဝိုင်းများ ထည့်သွင်းမှု ဗျူဟာများကို ဆုံးဖြတ်ရန်အတွက် ဤအဆင့်သည် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။

ခွဲစိတ်ကုသမှုမပြုလုပ်မီ စိတ်ကူးယဉ် အစားထိုးထည့်သွင်းမှုနှင့် ဇီဝမက္ကမိကဗေဒ ဆန်းစစ်ချက်များကို ပြုလုပ်နိုင်ရန် ခေတ်မီ ခွဲစိတ်ကုသမှု အစီအစဉ်ရေးဆွဲမှု ဆော့ဖ်ဝဲများက အခွင့်အလမ်းပေးပါသည်။ ထိုသို့ပြုလုပ်ခြင်းဖြင့် ခွဲစိတ်ကုသမှုကို ပိုမိုတိကျစေပြီး ခွဲစိတ်ကုသမှုကာလကို လျှော့ချနိုင်ပါသည်။ ခွဲစိတ်ကုသမှု ရလဒ်များကို သိသိသာသာ မြှင့်တင်ပေးခဲ့ပြီး ပြန်လည်ပြင်ဆင်မှုနှုန်းကို လျှော့ချနိုင်ခဲ့သည်။ ခွဲစိတ်ဆရာဝန်များသည် နည်းပညာဆိုင်ရာ စိန်ခေါ်မှုများကို ကြိုတင်မျှော်မှန်းနိုင်ပြီး အစီအမံများကို ကြိုတင်ပြင်ဆင်နိုင်ကာ ပိုမိုခန့်မှန်းနိုင်သော ရလဒ်များနှင့် လူနာများ၏ ကျေနပ်မှုကို မြှင့်တင်ပေးနိုင်ပါသည်။

ခွဲစိတ်ကုသမှုအတွင်း လမ်းညွှန်မှုနှင့် တိကျမှု

အောင်မြင်သော အပ်စပ်ချိတ်ဆက်မှု ပိုက်ကွန်များ တပ်ဆင်ရာတွင် လိုအပ်သော တိကျမှုသည် အဆင့်မြင့် လမ်းညွှန်မှုစနစ်များနှင့် ပစ်မှတ်ထားသော ကိရိယာများ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်လာစေခဲ့ပါသည်။ ဤနည်းပညာများသည် ခွဲစိတ်ဆရာဝန်များအား ပိုက်ကွန်များ တပ်ဆင်ရာတွင် တိကျမှုရှိစေပြီး ရေဒီယိုဓာတ်ကို လျှော့ချကာ ခွဲစိတ်ကုသမှုကာလကို တိုတောင်းစေပါသည်။ ကွန်ပျူတာကူညီသော လမ်းညွှန်မှုစနစ်များသည် အပ်စပ်ထည့်သွင်းမှုနှင့် ပိုက်ကွန်တပ်ဆင်မှု နှစ်ခုစလုံးကို လမ်းညွှန်ပေးနိုင်ပြီး တည်ဆောက်မှု၏ ပုံသဏ္ဍာန်ကို အကောင်းဆုံးဖြစ်စေကာ နည်းပညာဆိုင်ရာ ပြဿနာများ ဖြစ်ပေါ်မှုကို လျှော့ချပေးပါသည်။

မှန်ဘီလူးဖြင့် လမ်းညွှန်ခြင်းသည် ခြေသီးထိုးသွင်းခြင်းနှင့် လော့ခ်ချိတ်ပ်တပ်ဆင်ခြင်းအတွင်း အချိန်နှင့်တစ်ပြေးညီ မြင်ကွင်းကို ရယူရန် အရေးပါပါသည်။ ရေဒီယိုလွှင့်လင်းသော ပစ်မှတ်စနစ်များ ဖွံ့ဖြိုးလာခြင်းက တိကျသော ပ်တပ်ဆင်မှုအတွက် လိုအပ်သည့် တိကျမှုကို ထိန်းသိမ်းရင်း မြင်ကွင်းကို ပိုမိုကောင်းမွန်စေခဲ့သည်။ ဤတိုးတက်မှုများသည် ခွဲစိတ်ဆရာဝန်များအတွက် နည်းလမ်းကို ပိုမိုလွယ်ကူစွာ အသုံးပြုနိုင်စေပြီး အတွေ့အကြုံအဆင့်များနှင့် ကျင့်သုံးမှု အခြေအနေများ ကွဲပြားစေရန် ရလဒ်များကို စံသတ်မှတ်ပေးနိုင်ခဲ့သည်။

ကျန်းမာလာမှု စနစ်များနှင့် အရိုးဇီဝဗေဒ

ထိန်းချုပ်ထားသော မိုက်ခရို-အရွေ့၏ အကျိုးကျေးဇူးများ

ထိန်းချုပ်ထားသော အဏုလှုပ်ရှားမှု အယူအဆသည် အရိုးကျိုးခြင်းများ ကျွံကျိုးကျွံကျိုး ပြန်လည်ကောင်းမွန်လာစေရန် အသုံးပြုသော ချိတ်ဆက်ကျောက်ခဲများ၏ အောင်မြင်မှုကို အခြေခံသည့် အရေးပါသော အခြေခံမူများအနက် တစ်ခုဖြစ်သည်။ အရိုးကျိုးသည့်နေရာတွင် လှုပ်ရှားမှုကို လုံးဝဖယ်ရှားပစ်သော မာကျောသည့် တားဆီးမှုနည်းလမ်းများနှင့်မတူဘဲ ဤကိရိယာများသည် အရိုးကျိုးပြန်ကောင်းမွန်လာစေရန် အရိုးအမာစေ့ဖွံ့ဖြိုးမှုကို kích thích ပေးပြီး ဒုတိယအဆင့် အရိုးပြန်ကောင်းမွန်မှုကို အားပေးသည့် ထိန်းချုပ်နိုင်သော အလှုပ်အရှားအနည်းငယ်ကို ခွင့်ပြုပါသည်။ ဤသို့သော အဏုလှုပ်ရှားမှုသည် အရိုးတည်ဆောက်မှုဆဲလ်များ၏ လုပ်ဆောင်မှုကို မြှင့်တင်ပေးကာ သဘာဝအတိုင်း ပြန်လည်ကောင်းမွန်လာမှုကို အရှိန်မြှင့်ပေးသော်လည်း အစောပိုင်း ပြန်လည်ကောင်းမွန်မှုကို ပျက်ပြားစေနိုင်သည့် အလွန်အမင်း လှုပ်ရှားမှုကို ကာကွယ်ပေးပါသည်။

အရိုးဇီဝဗေဒဆိုင်ရာ သုတေသနများအရ အရိုးဖွဲ့စည်းမှုကို လုံးဝမာကျောအောင် တားဆီးခြင်းသည် အရိုးဖွဲ့စည်းမှုအတွက် လိုအပ်သော မက်ကာနစ်ပြုလုပ်မှုများကို ဖယ်ရှားခြင်းကြောင့် အရိုးကျန်းမာရေး ပြန်လည်ကောင်းမွန်မှုကို နှေးကွေးစေနိုင်ကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့ရသည်။ အပြန်အလှန်ချိတ်ဆက်သော ချိတ်များသည် တည်ငြိမ်မှုနှင့် လှုပ်ရှားမှုကြား အကောင်းဆုံးဟန်ချက်ညီမှုကို ပေးစွမ်းနိုင်ပြီး ချက်ချင်းတည်ငြိမ်မှုနှင့် ရေရှည်ကုသမှုကို ပံ့ပိုးပေးသော ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဖန်တီးပေးသည်။ ချိတ်ဆက်မှု၏ မာကျောမှုကို ဒိုင်နမစ်ချိတ်ဆက်မှုရွေးချယ်မှုများဖြင့် ပြောင်းလဲနိုင်စွမ်းရှိခြင်းက ခွဲစိတ်ဆရာဝန်များအား အရိုးကျိုးမှု၏ သဘောသဘာဝနှင့် လူနာ၏ အချက်အလက်များအပေါ် အခြေခံ၍ မက်ကာနစ်ပတ်ဝန်းကျင်ကို တိကျစွာ ညှိနှိုင်းနိုင်စွမ်းကို ပေးစွမ်းပါသည်။

သွေးကြောများကို ထိန်းသိမ်းခြင်းနှင့် အသားပုံများ၏ အားသာချက်များ

အတွင်းသို့ ချိတ်ဆက်ခြင်း ခွဲစိတ်ကုသမှုသည် အရိုးကျိုးသည့်နေရာရှိ သွေးကြောစနစ်ကို ထိန်းသိမ်းပေးနိုင်ပြီး ပြန်လည်ကောင်းမွန်စေရန်အတွက် အလွန်အရေးပါသည်။ ပြင်ပမှ အရိုးကျိုးသည့်နေရာကို ဖော်ထုတ်ကုသခြင်းကဲ့သို့ အသားအမျှင်များကို အကျယ်တဝင့် ဖော်ထုတ်ရန် လိုအပ်သည့် နည်းလမ်းများနှင့်မတူဘဲ အတွင်းသို့ ချိတ်ဆက်သည့် ခွဲစိတ်ကုသမှုသည် အသေးစား ခွဲစိတ်ဖောက်ထားသည့်နေရာများမှတစ်ဆင့် အရိုးကျိုးသည့်နေရာရှိ သွေးခဲများကို ထိန်းသိမ်းပေးကာ အရိုးပတ်လည်ရှိ သွေးကြောစနစ်ကို ကာကွယ်ပေးနိုင်သည်။ ဤဇီဝကမ္မ အားသာချက်များကြောင့် ပြန်လည်ကောင်းမွန်မှု ပိုမိုမြန်ဆန်ခြင်း၊ ပိုးဝင်နှုန်း လျော့နည်းခြင်းနှင့် လူနာများအတွက် ပိုမိုကောင်းမွန်သော လုပ်ဆောင်မှုရလဒ်များကို ရရှိစေပါသည်။

အသားအမျှင်များနှင့် သွေးကြောစနစ်ကို ထိန်းသိမ်းခြင်းသည် အသားအမျှင်များ၏ အသက်ရှင်နိုင်စွမ်း အရှိနှင့်အရှိ ထိခိုက်နိုင်သည့် အမြင့်စွမ်းအင် ထိခိုက်မှုများတွင် အထူးအရေးပါပါသည်။ အတွင်းသို့ ချိတ်ဆက်သည့် ခွဲစိတ်ကုသမှုများသည် ဒေသခံဇီဝကမ္မကို ထပ်မံထိခိုက်စေခြင်းမရှိဘဲ တည်ငြိမ်သော ချိတ်ဆက်မှုကို ပေးစွမ်းနိုင်ပြီး ခန္တာကိုယ်၏ သဘာဝအတိုင်း ပြန်လည်ကောင်းမွန်စေသည့် စနစ်များကို ပံ့ပိုးပေးနိုင်သည်။ ခွဲစိတ်ကုသမှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်သည့် ဒဏ်ရာများ လျော့နည်းခြင်းသည် ဆေးရုံတွင် နေထိုင်ရသည့် ကာလကို ပိုမိုတိုတောင်းစေပြီး ပုံမှန်လုပ်ဆောင်မှုများကို ပိုမိုမြန်ဆန်စွာ ပြန်လည်လုပ်ဆောင်နိုင်စေကာ ကုသမှု၏ စုစုပေါင်း ထိရောက်မှုနှင့် လူနာများ၏ ကျေနပ်မှုကို မြှင့်တင်ပေးပါသည်။

နှစ်ကပ်ဆိုင်ရာ ပြဿနာများ စီမံခန့်ခွဲမှုနှင့် ကာကွယ်ရေး ဗျူဟာများ

ပစ္စည်းဆိုင်ရာ ပြဿနာများနှင့် ဖြေရှင်းနည်းများ

အတွင်းချောင်းများကို အသုံးပြုခြင်းသည် ပုံမှန်အားဖြင့် အောင်မြင်မှုရှိသော်လည်း လူနာအတွက် အကောင်းဆုံး ကုသမှုကို ပေးနိုင်ရန် ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်သော နှစ်ကပ်ဆိုင်ရာ ပြဿနာများနှင့် ၎င်းတို့၏ စီမံမှုကို နားလည်ထားရန် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။ ပြုပြင်ကုသမှု မပြည့်စုံသေးဘဲ ချောင်းကို အလွန်အမင်း ဖိအားပေးမိပါက ချောင်းကျိုးခြင်း သို့မဟုတ် ပိုက်ကျိုးခြင်းတို့ကဲ့သို့ ပစ္စည်းပျက်စီးမှုများ ဖြစ်ပေါ်နိုင်ပါသည်။ ခေတ်မီသော ချောင်းဒီဇိုင်းများသည် ပစ္စည်းဆိုင်ရာ နည်းပညာနှင့် ဇီဝကမ္မဗေဒ သဘောတရားများကို ပိုမိုနားလည်လာခြင်းဖြင့် ပြဿနာအများအပြားကို ဖြေရှင်းပေးနိုင်ခဲ့သော်လည်း ပြဿနာများ ဖြစ်ပေါ်လာပါက ဆရာဝန်များသည် ထိုပြဿနာများကို စီမံဖြေရှင်းရန် အသင့်ပြင်ထားရန် လိုအပ်ပါသည်။

ခေတ်မီကုသမှုများတွင် ပင်ပန်းမှုကိုခံနိုင်ရည်ရှိသော ပစ္စည်းများနှင့် ထုတ်လုပ်မှုလုပ်ငန်းစဉ်များ တိုးတက်လာမှုက ပစ္စည်းပျက်စီးမှုဖြစ်နှုန်းကို သိသိသာသာ လျော့ကျစေခဲ့သည်။ သို့သော် အရိုးအရည်အသွေး၊ လှုပ်ရှားမှုအဆင့်နှင့် ကိုယ်အလေးချိန်ထားခြင်းကို ကန့်သတ်ချက်များကို လိုက်နာမှုကဲ့သို့သော လူနာ၏ အချက်များသည် နောက်ဆက်တွဲပြဿနာများကို ဆက်လက်၍ သက်ရောက်မှုရှိနေဆဲဖြစ်သည်။ ပုံမှန်နောက်ဆက်တွဲစစ်ဆေးမှုများနှင့် ရိုက်ကူးမှုများမှတစ်ဆင့် ဖြစ်နိုင်ခြေရှိသော ပြဿနာများကို စောစီးစွာ သတိပြုမိခြင်းသည် ပြင်းထန်သော နောက်ဆက်တွဲပြဿနာများ မဖြစ်မီ အချိန်မီ ကုသမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည်။

ပိုးဝင်ခြင်းကို ကာကွယ်ခြင်းနှင့် စီမံခန့်ခွဲခြင်း

အဆစ်အမြစ်ဆိုင်ရာ အစားထိုးထည့်သွင်းမှု ခွဲစိတ်မှုတိုင်းတွင် ပိုးဝင်ခြင်းသည် အလွန်ပြင်းထန်နိုင်သော နောက်ဆက်တွဲပြဿနာတစ်ခုဖြစ်ပြီး အပြန်အလှန်ချိတ်ဆက်ထားသော ချောမွေ့သည့် ခွဲစိတ်မှုများတွင်လည်း ထိုသို့ပဲဖြစ်သည်။ သို့သော် ခွဲစိတ်ဖောက်ဝင်၍ ထည့်သွင်းမှု၏ အနည်းငယ်သာ ထိခိုက်မှုရှိသော သဘောသည် အစားထိုးဖောက်ဝင်မှုနည်းလမ်းများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက ပိုးဝင်နိုင်ခြေကို သိသိသာသာ လျော့ကျစေသည်။ ကုသမှုရလဒ်ကို ထိခိုက်စေနိုင်သော မျက်နှာပြင်ပိုးဝင်ခြင်းနှင့် နက်ရှိုင်းစွာ ပိုးဝင်ခြင်းများကို ကာကွယ်ရန် သင့်တော်သော ပဋိဇီဝဆေးများကို ကာကွယ်ဆေးအဖြစ် အသုံးပြုခြင်းနှင့် သန့်ရှင်းသော နည်းလမ်းများအပါအဝင် သင့်တော်သော ခွဲစိတ်နည်းလမ်းများကို အသုံးပြုခြင်းသည် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။

ကူးစက်မှုများ ဖြစ်ပွားပါက ကုသမှုနည်းလမ်းသည် ကူးစက်ချိန်နှင့် ကူးစက်မှု၏ ပြင်းထန်မှုအပေါ် မူတည်ပါသည်။ အစောပိုင်း မျက်နှာပြင်ကူးစက်မှုများသည် အက်ဆစ်ဘက်တီးရီးယားဆေးသာ တုံ့ပြန်မှုရှိနိုင်သော်လည်း နက်ရှိုင်းသော ကူးစက်မှုများတွင် ခွဲစိတ်၍ အဏုမှုတ်နုတ်ခြင်း သို့မဟုတ် အစားထိုးထည့်သွင်းမှုကို ဖယ်ရှားခြင်း လိုအပ်တတ်ပါသည်။ အက်ဆစ်ဘက်တီးရီးယားပါသော ချိတ်များ ဖွံ့ဖြိုးလာခြင်းနှင့် biofilm ဖြစ်ပေါ်မှုကို ပိုမိုနားလည်လာခြင်းတို့က ကူးစက်ခံထားရသော အခြေအနေများအတွက် ကာကွယ်ရေးနည်းလမ်းများနှင့် ကုသမှုရလဒ်များ ပိုမိုကောင်းမွန်လာစေပါသည်။

အနာဂတ် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုများနှင့် နည်းပညာ ပေါင်းစပ်ခြင်း

ဉာဏ်ရည်မြင့် ထည့်သွင်းကုသမှုနည်းပညာ

အပ်ချိတ်ဆက်မှု၏ အနာဂတ်သည် ကုသမှုတိုးတက်မှုကို စောင့်ကြည့်နိုင်ပြီး အစားထိုးထည့်သွင်းမှု၏ စွမ်းဆောင်ရည်ကို အချိန်နှင့်တစ်ပြေးညီ ပြန်လည်အကြံပေးနိုင်သည့် ဉာဏ်ရည်မြင့်နည်းပညာ ပေါင်းစပ်ခြင်းအပေါ်တွင် အခြေခံနေပါသည်။ သုတေသီများသည် ဝါယာကြိုးမဲ့ ဆက်သွယ်ရေးစနစ်များဖြင့် ဝန်ချိန်ခွဲမှုကို တိုင်းတာခြင်း၊ ပြေလျော့မှုကို ရှာဖွေခြင်းနှင့် အရိုးကုသမှုကို စောင့်ကြည့်ခြင်းများကို ပြုလုပ်နိုင်သည့် ဆန်ဆာများ ထည့်သွင်းထားသော အပ်များကို တီထွင်နေကြပါသည်။ ဤဉာဏ်ရည်မြင့် အစားထိုးထည့်သွင်းမှုများသည် ကုသမှုတိုးတက်မှုအပေါ် ရှင်းလင်းသော ဒေတာများကို ပေးစွမ်းပြီး ကုသရေးအရ ထင်ဟပ်လာမည့် နောက်ဆက်တွဲပြဿနာများကို ကြိုတင်သတိပေးနိုင်ခြင်းဖြင့် ကျောရိုးပြတ်ခြင်းစီမံခန့်ခွဲမှုကို တော်လှန်ပြောင်းလဲနိုင်ပါသည်။

ဇီဝလှုပ်ရှားသော အလ пок်များနှင့် အစားထိုးထည့်သွင်းမှုကို တချို့သော အခြေအနေများတွင် ဖယ်ရှားရန် လိုအပ်ချက်ကို ဖယ်ရှားပေးနိုင်သည့် အစိတ်အပိုင်းများကို ဖန်တီးခြင်းဖြင့် အဆင့်မြင့်ပစ္စည်းသိပ္ပံသည်လည်း အပ်ဖွံ့ဖြိုးမှုကို ပံ့ပိုးပေးနေပါသည်။ ဤတီထွင်မှုများသည် ကုသမှုအတွင်း ယန္တရားအထောက်အပံ့ကိုသာမက ထိန်းချုပ်ထားသော ဆေးဝါးပေးပို့မှု သို့မဟုတ် ကြီးထွားမှုအား ဖြစ်စေသော အချက်များကို ထုတ်လွှတ်ခြင်းဖြင့် အရိုးပြန်လည်ဖွံ့ဖြိုးမှုကို တက်ကြွစွာ အားပေးရန် ရည်ရွယ်ပါသည်။

ပုဂ္ဂလိက ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ အသုံးချမှုများ

လူနာတစ်ဦးချင်းစီအတွက် သက်ဆိုင်ရာ အစိတ်အပိုင်းများကို အဆင့်မြင့် ထုတ်လုပ်မှုနည်းပညာများ အသုံးပြု၍ ဖန်တီးခြင်းဖြင့် လူနာတစ်ဦးချင်းစီနှင့် ကိုက်ညီသော ဒီဇိုင်းများကို ဖန်တီးရာတွင် ပုဂ္ဂလိကဆေးပညာဘက်သို့ ရောက်ရှိလာမှုသည် ချိတ်ဆက်ထားသော ချိတ်များ၏ ဒီဇိုင်းကို လွှမ်းမိုးနေပါသည်။ သုံးမျဉ်း ပရင့်တင်နည်းပညာသည် လူနာတစ်ဦဦးချင်းစီ၏ ခန္တာကိုယ်ဖွဲ့စည်းပုံနှင့် ကိုက်ညီသော ချိတ်များကို ဖန်တီးပေးနိုင်ပြီး ကိုက်ညီမှုကို ပိုမိုကောင်းမွန်စေကာ ပြဿနာများကို လျော့နည်းစေနိုင်ပါသည်။ ပုံမှန်အစိတ်အပိုင်းများသည် အကောင်းဆုံး တိုင်းတာမှုကို မပေးနိုင်သော မူလမဟုတ်သော ခန္တာကိုယ်ဖွဲ့စည်းပုံရှိသည့် လူနာများ သို့မဟုတ် ပြန်လည်ပြင်ဆင်မှု ဖြစ်ရာတွင် ဤကိုယ်ပိုင်ချဉ်းကပ်မှုသည် အထူးသဖြင့် အကျိုးပြုနိုင်ပါသည်။

မျိုးရိုးဗီဇ စစ်ဆေးမှုနှင့် အရိုး ဇီဝကမ္မဖြစ်စဉ် သုတေသနတို့တွင် တိုးတက်မှုများသည် ပိုမိုကိုယ်ပိုင် ကုသမှု ချဉ်းကပ်မှုများကို ပံ့ပိုးပေးနေပါသည်။ အရိုးပြန်လည်ကောင်းမွန်မှုကို လွှမ်းမိုးသော လူနာတစ်ဦးချင်းစီ၏ အချက်များကို နားလည်ခြင်းသည် ဆရာဝန်များအနေဖြင့် သင့်တော်သော အစိတ်အပိုင်း ဒီဇိုင်းနှင့် လုပ်ထုံးလုပ်နည်း ပရိုတိုကောက်များကို ရွေးချယ်ရာတွင် ကူညီပေးနိုင်ပါသည်။ ဤတိကျသော ဆေးပညာ ချဉ်းကပ်မှုသည် ပြဿနာများနှင့် ကျန်းမာရေးစရိတ်များကို လျော့နည်းစေရင်း ရလဒ်များကို ပိုမိုကောင်းမွန်စေမည့် အလားအလာရှိပါသည်။

မေးလေ့ရှိသောမေးခွန်းများ

အင်တာလော့က်ခ်နေ့များဖြင့် အရိုးများပြန်ကောင်းလာရန် မည်မျှကြာမည်နည်း

အများစုအတွက် အင်တာလော့က်ခ်နေ့များဖြင့် အရိုးများပြန်ကောင်းရန် ၁၂ မှ ၁၆ ပတ်ခန့်ကြာတတ်ပါသည်။ သို့ရာတွင် ဤကာလသည် အသက်၊ အရိုးအရည်အသွေး၊ အရိုးကျိုးမှုအဆင့်အတန်းနှင့် ကုသမှုဆိုင်ရာ လမ်းညွှန်ချက်များကို လူနာကလိုက်နာမှုအပေါ်တို့ပေါ်တွင် မူတည်၍ ကွဲပြားနိုင်ပါသည်။ အသက်ငယ်သူများနှင့် ရိုးရှင်းသော အရိုးကျိုးမှုပုံစံရှိသူများသည် ပိုမိုမြန်ဆန်စွာ ပြန်ကောင်းလေ့ရှိပြီး အသက်ကြီးသူများ သို့မဟုတ် အရိုးများပြတ်ကျဲနေသူများတွင် ပိုမိုကြာရှည်သော ပြန်ကောင်းရမည့်ကာလ လိုအပ်တတ်ပါသည်။ ပြန်ကောင်းမှုအဆင့်အတန်းကို စောင့်ကြည့်ရန်နှင့် ခြေထောက်အပြည့်အဝ အားပေးသည့် လှုပ်ရှားမှုများကို ဘယ်အချိန်တွင် ဘေးကင်းစွာ ပြန်လုပ်ဆောင်နိုင်မည်ကို ဆုံးဖြတ်ရန် ပုံမှန်လိုက်ပြသမှုများနှင့် ဓာတ်မှန်စစ်ဆေးမှုများကို ပြုလုပ်ပေးပါသည်။

အရိုးပြန်ကောင်းပြီးနောက် အင်တာလော့က်ခ်နေ့များကို ဖယ်ရှားနိုင်ပါသလား

အပြည့်အဝကျောက်ကပ်သွားပြီးနောက် ချိတ်ဆက်ထားသော ကိုက်နာများကို ဖယ်ရှားနိုင်ပါသည်။ သို့သော် လူနာတွင် အစိတ်အပိုင်းထည့်သွင်းမှုနှင့် ဆိုင်သော လက္ခဏာများ သို့မဟုတ် ပြဿနာများ မရှိပါက ဖယ်ရှားရန် မလိုအပ်ပါ။ ကိုက်နာကို ဖယ်ရှားရန် ဆုံးဖြတ်ချက်သည် လူနာ၏ အသက်၊ လှုပ်ရှားမှုအဆင့်၊ အစိတ်အပိုင်းနှင့် ဆိုင်သော လက္ခဏာများနှင့် ဆာဂျင်း၏ နှစ်သက်မှုတို့ကဲ့သို့သော အချက်များအပေါ် မူတည်ပါသည်။ အလုပ်အကိုင်များသို့ ပြန်လည်ဝင်ရောက်သော အသက်ငယ်သူများသည် နောင်တွင် ကိရိယာနှင့် ဆိုင်သော ပြဿနာများကို ကာကွယ်ရန် ကိုက်နာဖယ်ရှားခြင်းမှ အကျိုးကျေးဇူးရယူနိုင်ပြီး အသက်ကြီးသူများ သို့မဟုတ် လှုပ်ရှားမှုနည်းသူများမှာ အစိတ်အပိုင်းကို အမြဲတမ်းထားရန် ရွေးချယ်နိုင်ပါသည်။

ချိတ်ဆက်ထားသော ကိုက်နာများဖြင့် ကိုယ်အလေးချိန်ထားရှိမှု ကန့်သတ်ချက်များ မည်သို့ရှိပါသနည်း

အတွင်းသို့ ချိတ်ဆက်ထားသော ချောမွေ့သည့် ကျောက်ကပ်များ၏ ဝန်ထမ်းခြင်းကို ကန့်သတ်မှုများသည် ကျောက်ကပ်ပြတ်ခြင်းပုံစံ၊ အရိုးအရည်အသွေးနှင့် အသုံးပြုသော ခွဲစိတ်ကုသမှုနည်းလမ်းအပေါ် မူတည်၍ ကွဲပြားပါသည်။ လူနာအများအားဖြင့် ခွဲစိတ်ပြီးနှင့်တစ်ပြိုင်နက် အပိုင်းအစ ဝန်ထမ်းခွင့် စတင်နိုင်ပြီး ကျန်းမာရေး ပြန်လည်ကောင်းမွေးလာခြင်းနှင့် ဆရာဝန်၏ အကဲဖြတ်ချက်အရ တဖြည်းဖြည်း ဝန်အပြည့်ထမ်းခွင့် ပြုပါသည်။ ကျန်းမာသော အရိုးတွင် ရိုးရှင်းသော ကျောက်ကပ်ပြတ်မှုများတွင် စောစောပိုင်းတွင် ဝန်အပြည့်ထမ်းခွင့် ပေးနိုင်သော်လည်း ကျောက်ကပ်အများအပြားပြတ်ခြင်း သို့မဟုတ် မတည်ငြိမ်သော ကျောက်ကပ်ပြတ်မှုများတွင် ဝန်ထမ်းခြင်းကို ကာကွယ်ပေးသော ကာလရှည်ကြာခြင်း လိုအပ်ပါသည်။ သင့်ခွဲစိတ်ဆရာဝန်သည် သင့်တစ်ဦးချင်းအခြေအနေအပေါ် အခြေခံ၍ သတ်မှတ်ညွှန်ကြားချက်များ ပေးပြီး ပုံမှန်စစ်ဆေးမှုများနှင့် ဓာတ်မှန်ရိုက်ခြင်း စစ်ဆေးမှုများဖြင့် သင့်၏ တိုးတက်မှုကို စောင့်ကြည့်ပေးပါလိမ့်မည်။

အတွင်းသို့ ချိတ်ဆက်ထားသော ချောမွေ့သည့် ကျောက်ကပ်များ ထည့်ထားခြင်း၏ ရောဂါအကျိုးဆက်များ ရှိပါသလား

အများစုသော လူနာများသည် အတွင်းချောင်းထဲတွင် ချိတ်ဆက်ထားသော သံချောင်းများဖြင့် ရေရှည်ကုသမှု ရလဒ်ကောင်းများကို ရရှိပြီး နေ့စဉ်လုပ်ဆောင်ချက်များ သို့မဟုတ် ဘဝအရည်အသွေးကို သက်ရောက်မှု အနည်းငယ်သာ ဖြစ်စေသည်။ အချို့လူနာများတွင် ရာသီဥတုအပေါ် အာရုံကြောင့် ခံစားမှု သို့မဟုတ် သံချောင်းထည့်ထားသော နေရာတွင် တစ်ခါတစ်ရံ မသက်မသာဖြစ်ခြင်းများ ခံစားရနိုင်သော်လည်း လုပ်ဆောင်မှုကို သက်ရောက်မှု အထူးသဖြင့် မရှိပါ။ အရိုးအတွင်းရှိ သံချောင်း၏ တည်နေရာသည် အနာဂတ်တွင် ဆေးကုသမှု လုပ်ငန်းစဉ်များ သို့မဟုတ် ဓာတ်မှန်ရိုက်ခြင်းကဲ့သို့သော စစ်ဆေးမှုများကို အတားအဆီး ဖြစ်စေလေ့ မရှိပါ။ သို့သော် လူနာများသည် သံချောင်းထည့်ထားကြောင်းကို ဆေးကုသမှု လုပ်ငန်းစဉ်များ သို့မဟုတ် MRI စစ်ဆေးမှုများ ခံယူသည့်အခါတိုင်း ဆေးပညာရှင်များအား အသိပေးသင့်ပါသည်။